Kişinin yaşadığı topluluk içre değeri olan , kudret, biçimci ve sair davranış biçimlerini geliştirdiği vetirelerin tüyöneten.
Eğitim bilimi, önceden saptanmış esaslara bakılırsa insanların davranışlarında belirli gelişmeler katkısızlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Eğitim bilimi; ferdin davranışlarındaki yaşantısı aracılığıyla kasıtlı olarak ve isteyerek bileğalışverişme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok teşhismı dokumalabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla yeğleme edilen teşhism:
“Bireyin davranışında, kendi yaşantısı aracılığıyla ve kasıtlı olarak matlup yönde( eğitimin fakatçlarına müsait ) bileğalışverişme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu tanıma bakılırsa;
· Eğitim bilimi bir vetiretir.
· Eğitim bilimi sürecinde, ferdin davranışlarının matlup yönde bileğalışveriştirilmesi fakatçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki bileğalışverişme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Eğitim bilimi sürecinde ferdin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç çizgi öğesi vardır.
1. Ammaç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Değerlendirmeler
Eğitim bilimi fakatçla adım atar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam paha ve değerlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı tüm kültürler sinein tıpkısıdır. Ammaçların içeriği ve öğrenme sinein kullanılan öğretme yöntemleri kültürden kültüre bakılırsa bileğalışverişebilir, ancak sürecin doğkakımı bileğalışverişmez.
Eğitim bilimi kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Tarih boyunca biriyi filozof ve eğitimci, eğitimin ne olduğuna dair farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuştur. Hasetmüzde ise eğitimin kabul edilen standart teşhismı şudur: Eğitim bilimi, ferdin davranışlarında kendi yaşantıları aracılığıyla kasıtlı olarak istendik davranış bileğalışverişikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin genel hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın içre eğitime dair temelı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları aracılığıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış bileğalışverişikliği” ve “müddetç” kabilinden kelimeler eğitimin ana taşlarıdır.
Eğitim bilimi, âdem sinein yaşam boyu devam fail bir vetiretir ve davranışlarda tadil meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise ferdin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik doğrusu beklentilere ve hedeflere müsait olabileceği kabilinden istenmedik yönde bile gelişebilir. Eğitim bilimi sürecinin alışverişletilmesi ise kasıtlı doğrusu programlı ve programlı olabileceği kabilinden gelişigüzel bile olabilir. Kasıtlı olarak yapılan eğitime formal terbiye, gelişigüzel yapılan eğitime ise informal terbiye denir. Daha açıklayıcı bir örnek verirsek meslek, dershane, terbiye merkezleri kabilinden mekânlarda maruz terbiye formal; ferdin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı sıfır terbiye ise informal eğitidir. Kısaca terbiye yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı bileğildir.
Eğitim bilimi Türleri
Eğitim bilimi türlerine bakılırsa sınıflandırıldığında formal ve informal terbiye geçmek üzere iki tür ortaya çıkar. Formal terbiye okullarda ya da kurumlarda belirli bir tasar ve program çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu terbiye tipinin belirli bir amacı vardır. Bu düzende terbiye süreci yönetimsel bir ekip ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal terbiye ise tabiatıyla gelişen ölçüsüz ve programsız yapılan eğitimdir ki birey bu eğitimi toplumsal çevresinden gizil olarak edilir.
Eğitim bilimi Sistemi
Eğitim bilimi, bir mekanizma olarak ele düzenındığında ise terbiye sisteminin üç çizgi ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, vetireler ve çıktılardır. Kök; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, bina, donanım, maliyet, personel kabilinden fiziksel unsurlardır. Müddetç; meslek içre meydana gelen dersler, öğrenme yaşantıları ve ibret aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde uzmanlık, yeterlilik, bitirme, test meyveları kabilinden matlup davranış bileğalışverişiklikleridir.